Łącki Bank Spółdzielczy

Łącki Bank Spółdzielczy to jedna z najstarszych spółdzielczych instytucji bankowych na Sądecczyźnie. Pierwsze Walne Zebranie zorganizowane przez grono działaczy i obywateli, którzy zadeklarowali przystąpienie do spółdzielni odbyło się 28 stycznia 1900 roku – powołano Spółkę Oszczędności i Pożyczek w Łącku. Stowarzyszenie z nieograniczoną poręką obejmowało swoim zakresem wsie: Czerniec, Kicznię, Łącko, Maszkowice, Szczereż, Wolicę, Wolę Kosnową, Wolę Piskuliną, Zabrzeż, Zagorzyn i Zarzecze.

Głównymi celami spółki było „starać się o materialne i moralne podniesienie członków Spółki przez:

- udzielanie członkom w miarę potrzeby, użyteczności celu i w miarę funduszów pożyczek potrzebnych w gospodarstwie przemyśle i handlu, a to z funduszów, które Spółka na ten cel gromadzi przy pomocy wspólnej, nieograniczonej poręki swych członków;

- danie możności do umieszczania na procent pieniędzy zaoszczędzonych, a marnie leżących, w ten sposób iż spółka przyjmuje i oprocentowuje wkłady oszczędności;

- popieranie tworzenia spółek i stowarzyszeń zarobkowych i gospodarczych w okręgu spółki.”

Zasady funkcjonowania tego typu spółek opracował dr Franciszek Stefczyk w oparciu o system kas Raiffeisena i dostosował go do warunków polskich.